Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

chuck norris

Ώρα 8:00
Μαζεύτηκαν και οι τελευταίοι μαθητές στο σχολείο, και από έναν καθηγητή ενημερωνόμαστε ότι τελικά η συνάντηση με τους γονείς θα γίνει στην δευτεροβάθμια και όχι στο σχολείο μας!! εμάς δεν μας έχει ενημερώσει κανείς.. έτσι και εμείς πήγαμε με το έτσι θέλω! Ξεκίνησαν οι μονόλογοι και μετά από αρκετή ώρα είχαμε τη δυνατότητα να συζητήσουμε και εμείς σαν άνθρωποι με γονείς και συγκεκριμένους καθηγητές.. βγάζαμε άκρη!! για πρώτη φορά μπορούσαμε να συνεννοηθούμε με κάποιον και να τα πούμε και από τη δική μας πλευρά!! οι γονείς κατάλαβαν !! οι super duper καθηγητές επίσης!! αυτοί που ποτέ δεν καταλαβαίνουν είναι οι καρεκλάτοι !! που έχουν βολευτεί και δεν τους νοιάζει τίποτα!
Μετά από ειρωνείες που δεχτήκαμε από τον καρεκλάτο αποχωρήσαμε από τον χώρο με ένταση!!
ΠΑΡΤΟ ΧΑΜΠΑΡΙ !! ΚΑΙ ΜΑΘΕ ΝΑ ΣΥΖΗΤΑΣ ΚΑΡΕΚΛΑΤΕ!!!
Πρέπει να καταλάβετε ότι σιχαθήκαμε τα ψέματα σας και δεν κάνουμε ούτε βήμα πίσω αν δεν βρούμε λύση!

Πφφφ είμαι κομμάτια ! Δεν γράφω άλλα!
Όποιος θέλει να μάθει παραπάνω ξέρει που θα μας βρει...
Απλά να ευχαριστήσω κάποιους καθηγητές που δεν βολεύονται !!
(θιγμένε μουστακαλή σε αγαπάμε μην μας κάνεις παράπονα!!!)

Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ!!!
ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ!
ΤΑ ΛΕΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!!!

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

ΤΡΑΓΕΛΑΦΙΚΟΤΗΤΑ pt2

8.10.10
19:43Τοποθεσία: Υπόγειο
Εγώ και άλλα 25 άτομα.

5η μέρα κατάληψης και το σκηνικό παραμένει ίδιο. Ενδιαφέροντες λιιιίγοι..
Οι καθηγητές χαμένοι.. “δεν τους αρέσει ο τρόπος που διαμαρτυρόμαστε” soooorry αλλά βολεύεστε και δεν βουλεύεστε. Το μόνο που κάναν μέχρι στιγμής είναι να ενημερώσουν τηλεφωνικά τους κηδεμόνες μας για μια συνάντηση αύριο Σάββατο στις 9:00.
Τι ακριβώς προσπαθούν να καταφέρουν με αυτή τη συνάντηση; Πάντως σίγουρα όχι για τη δημιουργία συλλόγου γονέων και κηδεμόνων. Να μαντέψω; όχι... θα γίνω κακός ..
Που είναι η δευτεροβάθμια; που είναι η νομαρχία; όλοι απόντες. Το μόνο που ακούγεται είναι “ότι έτσι δεν θα βγάλουμε κάτι – ο τρόπος μας είναι λάθος – πρέπει να το σταματήσετε” αλλά μόνο λέτε ΔΕΝ ΑΚΟΥΤΑΙ!
Ακούστε λοιπόν, έστω και διαδικτυακά...
δεν θα βγάλουμε τίποτα;
ο τρόπος μας είναι λάθος;
να το σταματήσουμε;
Μας έμαθε κάτι άλλο η εκπαίδευση σας; Μου έμαθε κανείς πως να αγωνίζομαι και να ζητάω ότι μου ανήκει; Μόνο κάτι για συζήτηση μου είχαν πει αλλά από ότι φαίνεται, σε σας δίδαξαν τον μονόλογο .. για αυτό και δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε !!
Δεν θα βγάλουμε τίποτα;... ήδη χαμένους δεν μας θεωρείται; βγάλαμε κάτι με τη συζήτηση; ΟΧΙ! Δεν μας αφήσατε άλλες λύσεις.
Να το σταματήσουμε; - δεν νομίζω ;)
Και συνεχίζω!!!
ΤΩΡΑ ΤΟ HOT PART! ΠΟΛΥ HARDCORE ΛΕΜΕ!
Τοποθεσία: Υπόγειο
Εγώ και άλλα 16 άτομα που μου λένε τη να γράψω!

01:00 ιιιου ιιιιιου ιιιιιιιιιιιου ιιιιιιιιου
Φασαρία ξαφνικά!
Ο συναγερμός βαράει χωρίς λόγο και αιτία και προκαλεί φασαρία ΠΟΛΥ ΦΑΣΑΡΙΑ!!
Ένας κοινός ΡΟΥΦΙΑΝΟΣ κατέβηκε από τη διπλανή πολυκατοικία ξεκίνησε φασαρία ( μανούρα )
με 7 κορίτσια και 9 αγόρια, μαθητές του σχολείου. Μετά από τα πολλά που ειπώθηκαν ο κύριος είχε το ΘΡΑΣΣΟΣ να χτυπήσει μαθητή και να φύγει κατευθείαν για το σπίτι του. Ο τύπος είχε ξεκινήσει την μανούρα λέγοντας ότι έχει παιδί και δεν μπορεί να κοιμηθεί και έφτασε στο να χτυπάει μαθητή χωρίς λόγο και να φεύγει; χαχ... ΡΟΥΦΙΑΑΑΑΝΕ! Περνάει και η ώρα ήρθε και η police ( 01:30 ), σε 'μας δεν ήρθαν.. μόνο στον τύπο πήγαν (ΡΟΥΦ) .. έφυγαν και αυτοί !! 3:17
εμείς οι 16 ακόμα τσιτωμένοι από το σκηνικό καθόμαστε και προσπαθούμε να ψυχολογήσουμε εσάς εκεί έξω ..


Συνεχίζουμε........




3:22 .. over&out

Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

ΚΑΤΑΛΗΨΗ!

Στις 30/9/10 έγινε έκτακτη συνέλευση των μαθητών και μέσα από ανοιχτή ψηφοφορία είχαμε 70 υπέρ και 12 κατά. Δώσαμε τον απαραίτητο χρόνο σε όλους ( σαββατοκύριακο ) να το σκεφτούν και την Κυριακή το βράδυ αποφασίστηκε η κατάληψη του σχολείου.

Έτσι από σήμερα Δευτέρα 4 Οκτωβρίου το 1ο ΕΠΑ.Λ Κορίνθου τελεί υπό κατάληψη.
 Απαιτούμε την ΑΜΕΣΗ μεταστέγαση του σχολείου μας.


Όχι άλλες ψεύτικες υποσχέσεις.
Οι μαθητές απαιτούν.
Ούτε βήμα πίσω!
ΛΥΣΗ ΤΩΡΑ!


ΠΩΣ ΠΕΡΝΑΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ
ΚΑΙ ΦΤΑΝΕΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΜΕ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΝ
ΠΟΙΟΙ - ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΕ ΜΙΣΟΥΝ
ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΤΑΓΗ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΝΑ ΟΡΙΣΟΥΝ